درس اول!

سلام مَهدی جانم.

یادته تو اون اولین پستم بهت گفتم که به دنیای پررنج» ما خوش اومدی؟

خب بذار درس اول زندگیو بهت بدم. درس اول رنجه. چه بخوای چه نخوای، چه قبول کنی، چه نکنی، دنیایی که توش هستیم پر از رنجه.به این معنا که بنا نیست اینجا هیچ چیزیو بدون زحمت و بدون هزینه به دست بیاری.برا هر خوشی و لذتی باید هزینه شو پرداخت کنی.

مثلا باید درد واکسن رو تحمل کنی، تا بعدا مجبور نشی درد بیماری و دوا درمون اونو تحمل نکنی و از سلامتی لذت ببری! باید درد فراق(!) قند و شیرینی و شکلات رو تحمل کنی تا بعدا مجبور نشی دندون درد و یا درد دندونپزشکی رو تحمل کنی! باید درد درس خوندن و زحمت کشیدن و صبح زود بیدار شدن رو تحمل کنی تا بعدا مجبور نشی درد جهالت رو تحمل کنی و از علم و دونستن لذت ببری. متاسفانه این لیست تا آخر عمر ادامه داره.

مبادا یه وقت شاکی بشیا.اینجا بهشت نیست که همه ی لذت ها و شادی ها در دسترس باشه بدون رنج و هزینه. اینجا دنیا» ست. ینی جهان پست تر. جایی که انسان رو با رنج تربیت می کنن. تا لایق انسان بودن بشه. لقد خلقنا الانسان فی کبد».

اینجا دنیاست. یه جای موقته و در شان انسان نیست. شان انسان برا زندگی کردن، بهشته نه این دنیای پست. هر وقت انسان تونست لایق انسان بودن بشه، به بهشت میره.و اونجا تا ابد در کنار معشوق حقیقی ش که خدا باشه، در لذت و شادی محض زندگی می کنه بدون هیچ رنج و غمی.

مواظب باش از رنج فرار نکنی عزیز دل مامان. و این دنیا رو با بهشت اشتباه نگیری. باشه؟ . رنج ها قوی ت می کنه. و انسان هرچی قوی تر بشه، بیشتر لذت ها رو درک می کنه و ازشون بهره می بره. و زودتر لایق بهشت میشه.

به خاطر همین گفتن دنیا مزرعه ی آخرته». اینجا مث یه مزرعه ست که باید سخت کار کنی. اینجا مث باشگاهه که باید سخت تمرین کنی.

نه اشتباه نکن.نگفتم خودت برا خودت عمداً رنج و زحمت و سختی تولید کنی. نه. اما رنج هایی که دنیا به سمتت میاره رو بپذیر و شاکی نشو. یکی یکی حلشون کن و برو مرحله ی بعدی. یادت باشه رنج های دنیا همه شون در حد و اندازه ی قدرتته.پس هیچ وقت نگو نمی تونم.

خب حالا یه سوال! از کجا معلوم کدوم رنج رو باید تحمل کرد و کدوم رو نه؟ کدوم عادیه کدوم نه؟ کدوم می ارزه و کدوم نمی ارزه؟ اصن از کجا بفهمیم چقد رنج باید تحمل کنیم تا به اندازه ی کافی قوی بشیم؟. خب پسرم. اینو بذار تو درس های آینده، ان شاءالله اگه زنده باشم، بهت میگم!

امیدوارم آخرش سربلند باشی قربونت برم.

.

دوستت دارم. مامان!

درس دوم!

درس اول!

درس سوم!